گزارش ترکینگ الموت به سیالان
گزارش برنامه ترکینگ الموت به دریاسر
باری دیگر با برنامه ریزی های مستمر قبلی، بار سفر را به همنوردان کیان مهر بستیم و ترکینگ سنگین و دلچسبی را شروع کردیم. صدای سوت قطار مشهد - قزوین در عصر 24 تیرماه، آغار حرکت ما بود. ناهار ساندویچی و شام را در قطار صرف کردیم و با توجه به پیمایش نسبتا سنگین روز بعد، به استراحت پرداختیم. قطار ساعت 3 صبح به راه آهن قزوین رسید.
با دو دستگاه مینی بوس به سمت روستای هنیز راه افتادیم و حدود ساعت 7 صبح رسیدیم. واقعا روستای بکری هست و ساکنین مهمان نوازی دارند به گونه ای که همنوردان از گیلاس و آلبالوهای تازه، نوبر کردند. بعد از تحویل بارها به قاطر و پرکردن فلاسک های آبجوش، روستا را در ساعت 8 صبح به سمت کمپ اصلی ترک کردیم. روستای زیبای هنیز دل هر رهگذری را مجذوب خود می کرد.
مسیر دارای پستی و بلندی هایی بود که جزو سختی های آن به شمار می آمد ولی با رسیدن به سرشاخه های رودخانه الموت و دیدن تونل های برفی، جان دوباره می گرفتیم. حدود ساعت ۳ بعداظهر به جانپناه رسیدیم که تعدادی از کوهنوردان با برگزاری کمپ، در حال استراحت بودند.
پس از اندکی استراحت دوباره به راه افتادیم و با عبور از چند شیب متوالی، نهایتا حوالی غروب به گردنه کوه سیالان رسیدیم. کمپ را در ارتفاع ۴۰۰۰متری برپا کردیم. با صرف چایی و شام به خوابی لذت بخش فرو رفته و صبح روز بعد در فضایی پر از گل های زرد و یخچال های سیالان، صبحانه را صرف و به قصد صعود قله زیبای سیالان به راه افتادیم. پس از صعود به قله و گرفتن عکس دسته جمعی، به سمت کمپ برگشتیم. از فراز قله، برکه ای از اب و یخ با رنگ فیروزه ای جلب توجه می کرد. حدود ساعت 11 با جمع کردن کمپ راهی دشت دریا سر شدیم. از گوسفند سرا به بعد تا جنگل را می توان قطعه ای از بهشت نامید. ترکیبی از حرکت ابرها در دره ها، باد ملایم، چشم آب سرد، یخچال ها و کوه های بیرون آمده از زیر ابرها، همه و همه انسان را از شیب تند، سختی راه و بار کوله ها غافل می کرد. جای همه همنوردان کیان مهر خالی بود. نزدیک غروب به محدوده جنگل رسیدیم. با توجه به بارش روز قبل، مسیر جنگلی گل آلود و لغزنده بود که با احتیاط کامل و در سلامت به رودخانه دریاسر رسیدیم. آقای دلدار همنورد تربتی عزیز که ساکن تنکابن هستند، به همراه چند تن از دوستان به استقبال تیم ما آمدند و تیم را تا دشت دریاسر همراهی و کمک کردند. حدودا ساعت 9 شب رسیدیم به دشت دریاسر و با عبور از گله های گاو در حال استراحت، در نزدیکی چشمه دریاسر کمپ را برپا کردیم. شب در آرامش کامل سپری شد.
صبح روز بعد با صدای حرکت گاوها بیدار شده و منظره حرکت ابرها روی دشت و مه آلودگی کمپ خودنمایی عجیبی می کرد و روح تازه ای به کالبد خسته وارد شد. صبحانه گرمی حاضر کردیم و ساعت 9 صبح پس از گرفتن عکس های زیبا، از دشت دریاسر اجبارا دل کندیم و به سمت روستای عسل محله راه افتادیم. با گذشت حدود دو ساعت، به روستای عسل محله رسیده و تشنگی را با دوغ محلی رفع کردیم. با هماهنگی قبلی، مینی بوس آماده حرکت به شهر نشتارود بود. مجتمع متل های ونوس، میزبان ما بود و با ساحل اختصاصی و محیط آرام و تمیز، شبی به یاد ماندنی را گذراندیم.
صبح روز پنجشنبه با اتوبوس وی آی پی، به سمت مرداب سراوان رشت راه افتادیم. بعد از گشت و گذار در مرداب و صرف ناهار، ساعت سه و نیم عصر به سمت راه آهن رشت حرکت و منتظر قطار پایانی برنامه شدیم. برگی دیگر از خاطرات کیان مهر نیز به پایان رسید. به امید برنامه بعدی و تجدید دیدار با طبیعت زیبای سیالان و دریاسر.
سرپرست برنامه: علی علی زاده
مربیان: مهدی خطیبی، مهدی حمیدی
ناوبری: هادی امیدی فر
پزشک تیم: دکتر فرهاد حیدری
روابط عمومی باشگاه کیان مهر تربت حیدریه