صعود زمستانی به قله شیرباد

روز پنجشنبه، ۲۷ دیماه، با ۴ خودروی سواری از تربت حرکت و حدود ساعت ۴ عصر به روستای حیطه در انتهای دره زشک رسیدیم. شب را در خانه مهماننواز آقای رمضانی که تمام امکانات را برای ما فراهم کرده بودند، سپری کردیم. هوا کاملاً سرد و همهجا پوشیده از برف بود. از حوالی ساعت ۳ بامداد، بارش برف آغاز شد. ساعت ۴:۳۰ صبح همگی بیدار شدیم. سکوت کوهستان و سپیدی بیپایان برف، حال و هوای خاصی به محیط بخشیده بود. پس از صرف صبحانه، ساعت ۶ صبح حرکت خود را آغاز کردیم.
به دلیل بارش برف جدید، امکان بردن ماشین به انتهای دره وجود نداشت و حدود ۴ کیلومتر را پیاده طی کردیم تا به ماهیسرا و ابتدای یال سنگی منتهی به جانپناه رسیدیم. مسیر پوشیده از برف و توأم با بارش بود و مه غلیظ دید را محدود میکرد. زمین یخزده و شیب تند حرکت را دشوارتر کرده بود، اما زیبایی کوهستان انرژیمان را دوچندان میکرد.
حوالی ساعت ۱۰:۳۰ به جانپناه در ارتفاع ۳۰۶۰ متری رسیدیم. در سرمای شدید استراحت کوتاهی کردیم، چای گرم نوشیدیم و تنقلاتی خوردیم تا انرژیمان تجدید شود.
با توجه به زمان محدود و وضعیت نامساعد هوا، تصمیم گرفتیم از ادامه صعود صرفنظر کرده و به سمت پایین بازگردیم. مسیر بازگشت هم پرچالش بود اما زیبایی زمستانی، طبیعت خستگی را از تنمان دور میکرد. در نهایت، حوالی ساعت ۴ عصر به نقطه شروع رسیدیم و با بستن زنجیر چرخ و مقابله با چالشهای جادهی کوهستانی زشک، به سمت شهر مشهد برگشتیم.
در این برنامه اگرچه به قله صعود نداشتیم ولی تجربهای بینظیر بود و حقیقتا اتخاذ تصمیم درست و کوهنورد بودن به جای قله نورد بودن، شهامتی لازم داشت که در وجود تک تک اعضای گروه دیده شد. همین موضوع تضمین کننده بازگشت به موقع و ایمن بود.
طبیعت زمستانی شیرباد با سکوت و سپیدی بیکرانش، تصویری ماندگار در ذهن همه ما به جا گذاشت.
سرپرست برنامه: علی علیزاده
مربی: مهدی حمیدی
ناوبری: هادی امیدیفر
تهیه گزارش صعود: عاطفه صباغ